Buitenplaats Slootwijk

Ligging

Baambrugge - Donkervlietse Binnenweg 12

Geschiedenis

Vermoedelijk ontstond de buitenplaats in de 17e eeuw, als één van de drie buitenplaatsen aan de westoever van de Angstel. De heer Nicolaes Seep was mogelijk de stichter ervan. Na zijn overlijden in het laatste kwart van de 17e eeuw was de buitenplaats namelijk in het bezit van zijn weduwe, Elisabeth Sloot, en hun zeven kinderen. In 1682 is zij overleden, waarna de kinderen de buitenplaats gezamelijk in het bezit kregen. In 1714 kwam men tot conclusie dat het onmogelijk was geworden om de buitenplaats nog langer te onderhouden en werd er overgegaan tot de verkoop ervan. De buitenplaats bestond toen uit een 'heerschapshuys, boerenhuys, schuyr, erve, tuyn, boomgaert, bepotingen en beplantingen en de landeryen daer aen behorende, groot vierentwintig mergen'.

Mr. Theodorus van Eyll werd de nieuwe eigenaar en betaalde er ƒ 4.500,-- voor. Hij was waarschijnlijk degene die het speelhuis aan de Angstel liet bouwen, dat voor het eerst werd genoemd in 1723. De buitenplaats werd in 1781 verkocht aan Thomas Johannes Sanderson, wiens jongere broer de buitenplaats Geynwijck bewoonde.

Rentenier Theodorus Pijzelman werd tussen 1810 en 1820 eigenaar en bewoner. In 1829 werd het meubilair uit de buitenplaats geveild door de dochter van Pijzelman, Bartha Maria Anna, die op dat moment eigenaresse was. Vermoedelijk kwam hiermee een einde aan het bestaan van de buitenplaats.

Op de plaats van de buitenplaats werd omstreeks 1850 een dwarshuisboerderij gebouwd. Oorspronkelijk heette de boerderij ook Slootwijk, maar werd later veranderd in Slotwijk.

Bewoners

  • - Nicolaes Sleep x Elisabeth Sloot
  • - 1682 Elisabeth Sloot
  • 1682 - 1714 kinderen van Nicolaes en Elisabeth
  • 1714 - Theodorus van Eyll
  • 1781 - Thomas Johannes Sanderson
  • 1810 - 1820 Theodorus Pijzelman
  • 1820 - 1829 Bartha Maria Anna

Huidige doeleinden

  • Verdwenen

Foto's © Albert Speelman 2023

@