Buitenplaats Beukenrode

Ligging

Doorn - Beukenrodelaan 2

Andere benaming

Het Sand, Warandehuis, Nieuw Sterkenburg

Geschiedenis

In 1748, in eigendom van Cornelis van Cleeff, komen we op de plaats van deze buitenplaats een grote hofstede tegen, die de naam Het Sand droeg. Waarschijnlijk ging het hier om een grote pachtboerderij met herenkamer waar de eigenaar 's zomers verbleef.

In 1819 komt de hofstede en de bijbehorende goederen in bezit van J.D.C.C.W. d'Ablaing van Giessenburg en wordt het een onderdeel van het landgoed Moersbergen. Op het terrein is vanaf die tijd sprake van het zogenaamde Warandahuis (boshuis). Waarschijnlijk is dit landhuis kort na de koop van de hofstede gebouwd als zomerhuis voor de familie.

Na zijn overlijden in 1860, wordt het huis verkocht aan mr. Karel Jan Frederik Cornelis Kneppelhout uit Leiden, die in 1848 het kasteel Sterkenburg van mr. Pieter Antoni Hinlopen had gekocht en dit kasteel op de ronde toren na geheel liet afbreken. We nemen aan dat hij gedurende de afbraak en de nieuwbouw een tijdelijk onderdak vond in het Warandehuis. Toen hij daarna definitief op Sterkenburg ging wonen, bleef het buitenhuis echter zijn eigendom met het omringende landgoed. Rond 1873 liet hij het huis afbreken en bouwde hij Nieuw Sterkenburg op ongeveer dezelfde plek. De villa werd gebouwd in een neorenaissancestijl naar ontwerp van de Driebergse architect H.J. van den Brink.

Twintig jaar na de aankoop van de hofstede Het Sand en het Warandehuis kocht de zoon van K.J.F.C. Kneppelhout, Cornelis Jan, de tegenover liggende buitenplaats Doornveld, waarmee hij het bezit van zijn familie uitbreidde tot een aaneengesloten gebied, dat zich uitstrekte van Werkhoven tot Maarn.

Pas in 1908 werd Nieuw Sterkenburg een zelfstandig landgoed, want nadat het neo-classicistische landhuis een aantal jaren niet meer bewoond werd door de familie Kneppelhout, kwam het in handen van de heer G.W.J. Kooij. Dit betekende, dat het geen deel meer uitmaakte van het kasteelbezit. Om dit aan de buitenwereld duidelijk te maken, werd de naam Nieuw Sterkenburg veranderd in Beukenrode.

Van 1908 tot 1926 bleef het 57 ha grote landgoed in bezit van de familie Kooij, waarna de heer Nengerman eigenaar werd, die in 1929 meemaakte dat de oprijlaan veranderde in een openbare weg, die Beukenrodelaan ging heten en opgenomen werd in een nieuw stukje dorpsuitbreiding.

Mevr. de wed. Nengerman heeft Beukenrode tot na de bevrijding in 1945 bewoond. In 1950 vestigden de Broeders van Onze Lieve Vrouw van Lourdes op het terrein van Beukenrode een internaat voor jongens van 12 tot 18 jaar met aanpassingsproblemen. Op het terrein werden vijf paviljoens gebouwd en de nodige ondersteuningsgebouwen.

In de jaren 80 van de vorige eeuw werd deze taak over genomen door de Augustinusstichting en is het gebouw nu in gebruik als conferentiecentrum. In het conferentiecentrum is het restaurant (de ontvangkamer van weleer) met een rijk gedecoreerde schouwpartij op de begane grond interessant. Ook op de eerste verdieping bevindt zich een kamer, de Kerkuil, met een marmeren schouwpartij.