Buitenplaats Klingelbeek

Ligging

Arnhem - Klingelbeekseweg

Geschiedenis

Omstreeks 1390 werd het huis De Klingelbeek bewoond door hertog Willem van Gulick. In de volgende eeuwen woonden er nog de volgende families: De Bentinkcs, Van de Lawycks, Stepraed tot den Doddendael, Van Lynden, Van Goltstein. In 1789 werd het huis grotendeels afgebroken. Omstreeks 1832 was Frederik Gerard Meijbaum (hij bezat veel grond in Arnhem) de eigenaar (vice-president van de rechtbank) van huis, erf en zes grote terreinen van vermaak rondom. Aan het eind van de 19e eeuw woonde er de familie Dabo, gevolgd door de Loopuyts, die de oude luister weer enigszins herstelden. Er was een fraaie oprijlaan vanaf de Klingelbeekseweg naar het hoofdgebouw. Er stonden een koetshuis en enige prieeltjes. Een prachtig park omgaf het huis en in een oranjerie werden subtropische gewassen geteeld.

In 1903 vestigden zich op de Klingelbeek Duitse paters van de orde der Oblaten van Maria. Zij beschikten over te weinig geld om het landgoed naar behoren te kunnen onderhouden. In 1920 namen de fraters van Utrecht (officiële naam Praters van onze Lieve Vrouw van het H. Hart; Onderwijscongregatie) die al drie jaar in Arnhem woonden, het landgoed en park over en zij verblijven er tot de huidige dag. De fraters besteedden veel tijd en geld om het huis, het voormalige koetshuis en het park in orde te brengen. Zij noemden hun klooster Huize St. Eusebius naar de patroonheilige van Arnhem's Grote Kerk.

In 1941 bezetten de Duitsers het huis en in 1942 werden de fraters door de S.S. verjaagd. De fraters evacueerden naar Oosterbeek en maakten de verschrikkelijke dagen rond de slag om Arnhem in September 1944 mee. Een frater kwam door geweervuur om. Na de bevrijding moesten de fraters hun door granaten toegetakelde eigendommen van de fundamenten af herstellen. De Nederlandse Heidemaatschappij hielp na de oorlog met de herbeplanting van het park. Men legde een heestertuin, een moestuin en een bloesemtuin aan.