Huis te Bennebroek

Ligging

Bennebroek - lag tussen de Glipperdreef en de Ringvaart

Andere benaming

Duinwijk (Duynwyck, Duynwyk)

Geschiedenis

In 1605 was het terrein eigendom van de bleker Olivier Hubertsz Trompetter. Deze linnenblekerij, die 'Duinlust' zou hebben geheten, was bij verkoop van het terrein in 1639 kennelijk al verdwenen. De koper van de hofstede was een zekere Pieter Longespee, die zijn bezit voor 1651 'Duinwijk' noemde.

In 1657 werd mr. Adriaan Paauw jr., sinds 1653 ambachtsheer van de heerlijkheid Bennebroek, de eigenaar van de hofstede. Paauw liet in 1659 een ontwerp maken voor het huis door Floris Gerritsz. Trompert. Paauw kocht er in 1679 nog terrein bij om vijvers te laten aanleggen.

In 1738 wordt het gekocht door Willem Bruin, die door de aankoop ook ambachtsheer werd van Bennebroek.

De Amsterdamse koopman Johannes Nutges, Bruins opvolger als eigenaar, liet nog in 1761 door de landmeter Adriaan Snoek ontwerpen maken voor de tuinen van de buitenplaats, die in de loop van de 18e eeuw steeds vaker 'Huis te Bennebroek' word genoemd.

Zijn zoon Gerrit Nutges breidde de buitenplaats na 1785 uit door aankoop van de hofstede 'Zwartsenburg'.

Via Gerrits dochter Johanna Maria Nutges ging de buitenplaats na 1816 over op haar echtgenoot Arnoud David Willink, die kennelijk ook de titel 'ambachtsheer' voerde. Hun zoon Gerrit Willink liet het oude huis van 1860 tot 1864 ingrijpend verbouwen door de Haagse architect Elias Saraber. Saraber bouwde ook een poortgebouw annex oranjerie in dezelfde stijl, met neogotische kenmerken.

Waarschijnlijk werden in de laatste decennia van de 19e eeuw ook een uitzichttoren en een kinderhuis gebouwd. Aan het begin van de 20ste eeuw maakte Leonard Anthony Springer een ontwerp voor een parterre aan de zijkant van het huis.

In de Tweede Wereldoorlog werd een deel van het huis gevorderd door Nederlandse, en later door Duitse militairen. De bewoonster van het resterende deel was Arnoldine Leonie Willink. Zij vermaakte het huis aan de hervormde kerk te Bennebroek onder de vorwaarde dat er een 'Protestants Christelijk tehuis voor ouden van dagen uit den gegoeden stand' ingericht werd. De kerk liet in 1951 of 1952 het poortgebouw annex oranjerie slopen.

Het herenhuis werd tussen 1951 en 1953 verbouwd tot rusthuis. In 1973 werd ook het 'Huis te Bennebroek' afgebroken. Het architectenbureau H.N. van der Wijk ontwierp een grootschalige nieuwbouw met serviceflats, die de naam 'Huis te Bennebroek' kreeg.

Bewoners

• 1605 - Olivier Hubertsz. Trompetter
• 1639 - mr. Adriaan Paauw jr.
• 1738 - Willen Bruin
• - 1785 Johannes Nutges
• 1785 - 1816 Gerrit Nutges
• 1816 - Johanna Maria Nutges x Arnoud David Willink

Huidige doeleinden

• Verdwenen

Bronverwijzing

• Noord-Hollands Arcadia