Buitenplaats Hydepark

Ligging

Doorn - Driebergsestraatweg 50

Andere benaming

Villa van Hoff, Heidepark

Geschiedenis

Rond 1815 werd de buitenplaats gesticht door G.H.R. Hoff. Hij kocht van de domeinen 52 hectare grond tussen de Driebergsestraatweg en de Oude Arnhemse Bovenweg. Ook verwierf hij nog 62 hectare grond van de domeinen in erfpacht. Hij was door deze transactie meteen de bezitter van de grootste buitenplaats in Doorn. Zo groot als zijn buitenplaats was, zo beschieden was het huis dat Hoff op zijn landgoed liet bouwen. Het huis Heidepark was in landelijke stijl gebouwd.

Na verschillende eigenaren kwam de buitenplaats in 1861 in handen van G. Vas Visser uit Cothen. Deze liet in 1862 het oude huis slopen en een nieuw huis bouwen. Dit nieuwe herenhuis was aanzienlijk groter.

In 1885 komt het in bezit van de schatrijke jonkheer Hendrik Maurits Jacobs van Loon (1831 - 1901) en geeft opdracht aan de Amsterdamse architect Landré en de bouwmeesters Staal en Haalmeyer om een nieuwe buitenplaats te bouwen. Hij komt uit een oud patriciërsgeslacht en trouwde in 1854 met Louise Catharine Antoinette Borski (1832 - 1893), de dochter van een steenrijke financier. Hendrik van Loon werd door zijn schoonvader het bankwezen ingeloodst. De onervaren schoonzoon bleek talent te hebben en werd een succesvol bankier bij de firma Hope & Co. In 1881 overleed de vader van Louise van Loon-Borski en erfde zij een fortuin. In 1884 overleed haar broer en een nieuwe aanzienlijke erfenis volgde. Er ontstond het idee om een butenplaats te stichten.

Kosten nog moeite werden gespaard om dit huis van alle mogelijke luxe te voorzien, zoals een huistelefoon, centrale verwarming, warmwaterleiding en een eigen electrische installatie. Verder kwamen op het terrein een watertoren met pompstation, een portierswoning en een oranjerie.

Het huis kreeg vier verdiepingen en werd gebouwd in neo-renaissancestijl. Om het huis kwam een 50 ha groot park met een slingerende vijver en een stenen Zwitsers aandoende brug, die als oversteekplaats over de aan de noordkant gelegen toenmalige Arnhemse Bovenweg moest dienen, waardoor de bewoners ongehinderd naar het er achter gelegen bos konden wandelen. In 1888 was het geheel klaar en werd het huis gebruikt voor de weekenden en in de vakanties.

Helaas is hier weinig meer van over: Het huis is namelijk als gevolg van sabotage in 1942 tot de grond toe afgebrand en niet meer herbouwd. Wat overbleef waren de portierswoning en de oranjerie. In 1951 werd het landgoed aangekocht door de Generale Financiële Raad van de Nederlandse Hervormde Kerk. Deze liet op de fundamenten van het verdwenen huis een gebouwencomplex zetten, en nam dat in gebruik als theologisch seminarium en conferentiecentrum. Een aantal jaren later werd in de oranjerie een kantoor gevestigd.

Als men de oranjerie van dichtbij bekijkt, ziet men dat het gebouw vol met versieringen zit: vazen, koepels, balustrades, portalen en trappen. En dit was dan nog maar de oranjerie. Het huis moet er nog mooier uitgezien hebben!

In de jaren zestig van de twintigste eeuw werd het hekwerk grotendeels verwijderd, in verband met de verbreding van de provinciale weg. Het hekwerk werd in eerste instantie gekocht door jhr. Steengracht van Oostcapelle om het bij zijn kasteel Sterkenburg aan de Langbroekerwetering te plaatsen, maar dit plan werd niet uitgevoerd. In 1967 werd het hek gekocht door de huidige eigenaar, de heer H. Harten uit Baarn, die het bij zijn woonhuis (Sophialaan 37) liet plaatsen.

Bewoners

  • 1815 - G.H.R. Hoff
  • 1861 - G. Vas Visser
  • 1885 - jkh Hendrik Maurits Jacobs van Loon x Louise Catharina Antoinette Borski
  • 1951 - Generale Financiële Raad van de Nederlandse Hervormde Kerk

Huidige doeleinden

  • Onbekend

Opengesteld

  • Niet toegankelijk

Bronverwijzing

  • Kastelen en Buitenplaatsen op en om de Utrechtse Heuvelrug
  • Doorn, geschiedenis en architectuur
  • Hekken in Nederland

Foto's © Albert Speelman 2023

@