Huis Heemstede

Ligging

Houten – Heemsteedseweg 26

Geschiedenis

Hendrick Peck van Wolfsweerd, heer van Muyswinkel, enzijn echtgenote Maria Agnes van Winsen besloten in 1642 een nieuw huis te bouwen, 1000 meter noordelijker van het voormalige kasteel Heemstede. Het nieuwe huis was in 1645 voltooid en werd gebouwd op een regelmatig grondvlak met een groepering van ruimten rondom een grote zaal en in classicistische stijl opgetrokken. Het werd vooral gebruikt als jachthuis.

In 1680 kocht Diderick van Velthuysen, president van de Staten van Utrecht, heer van Willeskop en Kort Heeswijk het huis Heemstede. Hij liet het inwendig verfraaien en een tuin aanleggen, geïnspireerd op de Franse tuinarchitectuur van o.a. Versailles. Voor deze verfraaiing had hij Daniël Marot aangetrokken.

De tuin van het Huis Heemstede was vermaard in de wijde omtrek en werd uitgebreid bezongen in gedichten o.a. door de dichter Lucas Rotgans in ‘De Stichtse Landzang op Heemstede” kort na 1700. De tuinaanleg heeft in zijn volle glorie tot 1720 bestaan en is door graveur Isaac de Moucheron nauwkeurig vastgelegd.

Na het overlijden van Diderick van Velthuysen in 1720 kwam het in handen van Anthony Torck die de tuin niet meer kon onderhouden en haar grotendeels verving door boomgaarden.

Essaye Gillot werd in 1723 eigenaar van de buitenplaats. Hij laat de tuinen herstellen waarmee een twee glorieperiode aanbreekt. Na zijn overlijden in 1752 blijft zijn weduwe tot 1776 nog op het huis wonen. Daarna werd het opnieuw verkocht en raakten de tuinen weer in verval.

In 1919 werd het huis gekocht door L.J. Heijmeijer, die het ernstig verwaarloosde en al jaren leegstaande geheel grondig te restaureren en als zomerresidentie te gebruiken. In de oorlogsjaren werd het huis bewoond door de fraters van de Sint Jozef Kweekschool in Zeist. Ook na de Tweede Wereldoorlog werd het huis verhuurd, maar na 1968 staat het huis leeg.

In 1972 is de familie Heijmeijer van Heemstede genoodzaakt het huis te verkopen. Ze verkochten alleen het huis, de grond bleef hun eigendom. In 1973 werd het aangekocht door de Stichting Library Foundation te Zürich en de Medische Bibliotheek te Amsterdam. In 1974 werd het door architect Van Asbeck uit Driebergen gerestaureerd. Maar na de restauatie werd het huis nauwelijks gebruikt. Op 10 januari 1987 breekt er brand uit. Waarbij het interieur verloren gaat.

Monumentenzorg wilde het huis niet langer op de monumentenlijst laten staan. Kleindochter van de heer L.J. Heijmeijer van Heemstede, mevrouw D.J.K.Beynes-Heijmeijer van Heemstede, heeft veel actie ondernomen om het huis voor de toekomst te bewaren. Na vele eigenaren, die de herbouw niet rond kregen, werd het huis in 1999 gekocht door de heer Ensing van Bouwmaatschappij WCN, het latere Phanos. Die liet het huis restaureren en had het als kantoor in gebruik. Ook de tuin, van 5 ha, is door WCN hersteld.

In 2012 ging eigenaar-verhuurder Phanos failliet.

Het huis is in 2016 verkocht aan bouw- en vastgoedonderneming Lisman en Lisman uit Zeist. Zij verhuren het huis.