Buitenplaats Bloemlust

Ligging

Leiden - Morsweg (vlakbij de Rijnzichtbrug)

Geschiedenis

De eerste vermelding van de oorspronkelijke tuin dateert uit 1672. Door samenvoeging van verschillende speeltuinen is het terrein van Bloemlust ontstaan. In 1759 was het in bezit gekomen van Maria Magdalena Boogaard (1730-1766) uit de erfenis van haar vader. Zij was getrouwd met de doopsgezinde arts Jan Tak. Hij bezat ook de buitenplaats Buitenzorg aan de Hoge Rijndijk. Dit buiten had hij volledig laten moderniseren, redenen waarom hij Bloemlust in 1760 verkocht.

Dorothea Musquetier (1702-1773) werd de nieuwe eigenaar. Hij verkocht het in 1770 aan Pieter Tol (1724-1778). Na het overlijden van Pieter Tol kwam het in handen van Dirk Haak. De broers Jan (1702-1783) en Etienne (1706-1787) Luzac verwierven de buitenplaats bij een openbare verkoop. Na hun overlijden werden de twee zoons van Jan, Johan en Etienne de eigenaren. Johan Luzac verkocht de buitenplaats in 1792 aan notaris Albertus Kleynenbergh (1744-1826). Johan had in dat jaar namelijk de buitenplaats Lusthof bij de Herensingel gekocht.

Kleynenbergh zou het grondgebied later nog uitbreiden. Na het overlijden van zijn vrouw Jacoba Kleynenbergh-van Leeuwen werd hun zoon Jan KLeynenbergh jr, (1771-1841) eigenaar. Deze had samen met zijn moeder nog een stuk terrein aan het grondgebied toegevoegd, waarna de buitenplaats aan de westzijde aan het buiten Rhijnzicht grensde. Na zijn dood in 1841 werd de buitenplaats met een deel van de tuin te koop aangeboden; het overige terrein werd in twee kavels gesplitst die apart werden verkocht. Als landhuis had Bloemlust zijn bestemming verloren.

Het huis werd in 1964 gesloopt.

Bewoners

1759 - 1760 Maria Magdalena Boogaard x Jan Tak
1760 - 1770 Dorothea Musquetier
1770 - 1778 Pieter Tol
1778 - Dirk Haak
- 1787 Jan en Etienne Luzac
1787 - Johan en Etienne Luzac
- 1792 Johan Luzac
1792 - Albertus Kleynenbergh
- 1841 Jan Kleynenbergh jr.

Huidige doeleinden

Verdwenen

Bronverwijzing