Buitenplaats Den Burch

Ligging

Rijswijk - Julialaantje 24

Geschiedenis

De buitenplaats is ontstaan uit het kasteel Den Burch. Het kasteelterrein werd in 1693 verkocht voor 6.500 gulden aan de solliciteur-generaal Jacob van Leeuwen door Nicolaas van der Duyn. In 1705 komt het na Van Leeuwens overlijden in handen van zijn zoon, mr. Gijsbert van Leeuwen. Bij zijn overlijden vererfde de buitenplaats weer op zijn moeder, Adriana Chenaut, Jacobs weduwe. Na het overlijden van Adriana Chenaut in 1721 werd het geveild door Maria van Leeuwen. Het werd gekocht voor 19.650 gulden door Adriana Hester van Leeuwen, dochter en erfgenaam van Maria Chenaut en gehuwd met mr. Stephanus Loquet, advocaat voor het Hof van Holland.

Tussen 1763 en 1783 werd de grond van de naast Den Burch gelegen buitenplaats Gruisbeek aangekocht door de toenmalige bezitter Pieter Loquet, burgemeester van Schiedam.

In 1788 werd de buitenplaats gekocht door de Rotterdamse wijnhandelaar en wijnkoper Petrus Mattheus van der Kun voor een bedrag van 25.000 gulden. Zijn familie bezat ook al het nabij gelegen buitenplaats Welgelegen en zou nog meer buitenplaatsen aankopen als investering. Bij de verkoop werd het omschreven als "een kapitaal herenhuis met tuinmanswoning, stalling, koetshuis en verdere tuinmenageriën". Dit kapitale herenhuis was ongetwijfeld een neiuw gebouw en vervanger van de oude boerderij.

Door Van der Kun werd de tuin geheel nieuw ingericht in de Engelse landschapsstijl. Op het terrein van Gruisbeek werd een grillig gevormde waterpartij gegraven, verschillende kunstmatige heuveltjes opgeworden en grote aantallen bomen geplant.

Door huwelijk en vererving kwam in de 19e eeuw de buitenplaats in handen van het geslacht Von Fisenne. Vermoedelijk werd het in de 19e eeuw nog verbouwd. Tussen 1802 en 1812 werd de tuinaanleg opnieuw ingrijpend gewijzigd. Zo werd het rechthoekig patroon van slootjes achter het huis vervangen door een grote grillig gevormde vijver met een groot eiland.

Tot de Tweede Wereldoorlog werd het nog bewoond door de familie Von Fisenne. In de oorlog werd het gevorderd door de Duitsers, waardoor de materiële toestand van het gebouw sterk achteruitging. Herstel van het huis zou teveel geld kosten, zodat het in 1951 verkocht werd aan de broeders Paters Salesianen.