Buitenplaats Veldwijk

Ligging

Wijthmen – Erfgenamenweg 8

Andere benaming

(Veltwijk)

Geschiedenis

Veldwijk is ergens tussen 1749 en 1781 gebouwd, dit gebaseerd op de kadastrale- en militaire kaarten van die tijd. Waarschijnlijk hebben we net als met vele kleine Zwolse buitenplaatsen uit die tijd hier nog te maken met een spieker, een rechthoekig, verdieping loos gebouw met een schilddak.

In 1675 werd de spieker voor het eerst vermeld in 1675 en in eigendom van de familie Van Delden. Door een huwelijk met Johanna van Delden op 26 november 1705 komt de buitenplaats in handen van de rooms-katholieke advocaat Willem van Grootveld.

Na het overlijden van Willem in 1763 werd de buitenplaats, via een openbare verkoop door de erfgenamen, verkocht aan Isaak Paschen voor ƒ 13.900. In de verkoopakte is sprake van een “buitenplaats met de behuisinge, hof en boomgaert, met sijn plantagien in een gragt besloten, vorders sterrebos, aleles van eijken, eijkenheggenholt, elshold en twijgwaerd”.

Na het overlijden van Isaak in 1787 erfden zijn kinderen Abraham, Bernardus en Elisabeth (1744-1834) een gelijk aandeel in de erfenis. De buitenplaats Veldwijk kwam aan Abraham en Elisabeth. Maar kort na het overlijden van hun vader overlijdt Abraham ook. Waarop Elisabeth zich het landgoed toe-eigent.

Na het overlijden van Elisabeth op 16 februari 1834 op 89e jarige leeftijd verkopen haar erfgenamen aan de 53 jarige Otto Maximiliaan Theodorus Adolphus baron van Hugenpoth tot Aerdt (1781-1846).

Drie jaar voor zijn overlijden verkoopt hij in 1842 de buitenplaats aan de rijke wijnhandelaar Nicolaas Pruimers voor ƒ 4.900. Het buiten werd destijds omschreven als “een modern heerenhuis, geschikt voor zomer- en winterverblijf, werkbaaswoning, schuur en verdere gebouwen, hoven met exquise vruchtboomen, bosschen, lanen en verdere plantagien, beste bouw-, weide- en hooilanden”. Hij ging niet zelf op huis wonen, maar beschouwde het als een belegging die hij ging verhuren. Hij had van zijn vader al de havezaten De Arendshorst in Ommen en De Velner in Dalfsen geërfd, die hij in 1837 verkocht.

Omstreeks 1850 verkocht Pruimers het aan de Amsterdammer Pieter Johannes Michaël van Stock en zijn vrouw Jannetje van Ippenbuur en zoon vestigde in Zwollerkerspel. In 1855 verhuisde het echtpaar waardoor de buitenplaats opnieuw in de verkoop kwam.

Landbouwer Gerrit Jan Langevoort kocht het landgoed in 1855. Hij liet het herenhuis afbreken en vervangen door een boerderij. Ook de prachtige aangelegde tuinen uit de 18e eeuw verdwenen doordat het gebied als landbouwbedrijf werd ingericht. Tussen 1857 en 2017 kwam de boerderij in handen van de familie Meiberg.

Bewoners

  • 1675 – 1705 familie Van Delden
  • 1705 – 1763 Willem van Grootveld x Johanna van Delden
  • 1763 – 1787 Isaak Paschen x Aleijda Bavink
  • 1787 – 1834   Elisabeth Paschen
  • 1834 – 1842 Otto Maximiliaan Theodorus Adolphus baron van Hugenpoth tot Aerdt x Maria Antonetta van Middachten tot Oldhagensdorp
  • 1842 – 1850 Nicolaas Pruimers
  • 1850 – 1855 Pieter Johannes Michaël van Stock x Jannetje van Ippenbuur
  • 1855 – Gerrit Jan Langevoort
  • - familie Meiberg

Huidige doeleinden

  • Particuliere bewoning
  • Boerderij

Opengesteld

  • Niet toegankelijk

Bronverwijzing

Foto's © Albert Speelman 2024

@